Γράφει ο Νίκος Παναγοδημητρόπουλος
Μια “μαγική” βραδιά
Βγήκα απόψε μια βόλτα στους μαγικούς, νυχτερινούς δρόμους του Κολωνού.
Η βραδιά σήμερα είναι μία από “Εκείνες” τις μαγικές βραδιές…
μια βραδιά όπου τα πιτσιρίκια παίζουν μπάλα στις πλατείες, φωνάζοντας και γελώντας…
δίνοντας χρώμα στο, απόψε, φωτεινό σκοτάδι της προχωρημένης ώρας…
Μια βραδιά κατά την οποία δεν φυσάει καθόλου, αλλά μικροί στρόβιλοι ανέμου κάνουν τα φύλλα στα πεζοδρόμια να στροβιλίζονται…
αέρινες σπείρες που μεταφέρουν το Μάτι του Ονειρευτή που τις παρατηρεί.
Ένα μηχανάκι παρκαρισμένο στην είσοδο μιας πολυκατοικίας περίμενε τον “ντελιβερά” που είχε πάει να παραδώσει την παραγγελία του, να κατέβει…
να το καβαλικέψει και σαν ένας σύγχρονος Ιππότης να ξεχυθεί στους νυχτερινούς, μαγικούς Δρόμους. Να ταξιδέψει πάνω στην δίτροχη ερωμένη και οι Νυχτερινοί Άνεμοι να του ψιθυρίζουν το Τραγούδι τους…
να ονειρευτεί το Αύριο που πίσω από ένα γραφείο, φορώντας μια χρωματιστή λαιμαριά που λένε “γραβάτα”, θα θυμάται τον Αγώνα της Επιβίωσης και την ταλαιπωρία να παραδίδει φαγώσιμες παραγγελιές με βροχή, χιόνι ή καύσωνα.
Οι μαχητές της Ζωής
Κατέβηκε…
όχι ο “κάγκουρας” πιτσιρικάς που περίμενα να δω, αλλά ένας άνδρας γύρω στα 65 με 70…
νευρώδης, με γρήγορη περπατησιά, φορώντας εκείνα τα παλιά κράνη που βλέπουμε στις παλιές ταινίες με μηχανόβιους…
απόμαχος της ζωής, προφανώς συνταξιούχος που η Κρίση έβγαλε στους δρόμους για να ενισχύσει το εισόδημα του σπιτιού…
ένας άνεργος γιος, μια άνεργη κόρη, ένα εγγόνι που σπουδάζει… ποιος ξέρει.
Αλλά σίγουρα ένα παππούς πολύ πιο ΖΩΝΤΑΝΟΣ από πολλούς πιτσιρικάδες τριγύρω μας…
Ένας τύπος που όταν φορούσε την χρωματιστή λαιμαριά καθισμένος πίσω από ένα γραφείο και ονειρευόταν το Αύριο, όταν πια θα μπορούσε να ξεκουραστεί και να απολαύσει τους κόπους του, σίγουρα δεν είχε αυτή την νυχτερινή απασχόληση στο μυαλό του.
Χαμογέλασα…
Πρόκειται όντως για “Κρίση”…
κρίνει τους Άξιους από τους μη. Αυτούς που γεννούν Ελπίδα στους υπόλοιπους με το Σθένος και το Κουράγιο τους για ΖΩΗ.
Άξιος γιατί είναι μία από εκείνες τις Φωτεινές Στιγμές στο μαύρο σκοτάδι που μας περιτριγυρίζει, που σου θυμίζουν πως υπάρχει Ελπίδα…
Η βραδιά σήμερα είναι μία από “Εκείνες” τις μαγικές βραδιές…
μια βραδιά όταν ένας και μόνον άνθρωπος μπορεί να σου αναζωπυρώσει την ελπίδα για το Αύριο της Ανθρωπότητας.
Διαβάστε σχετικά:
1. ἐν Ἀθήναις, 5η Ιανουαρίου 1957.
2. Το Τίμημα της Ύπαρξης.
©2004-2023 Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος
Σύμβουλος Επιχειρήσεων – Συγγραφέας
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:
Ο Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 Οκτωβρίου του 1972. Είναι Σύμβουλος Επιχειρήσεων, Ειδικός Εφαρμογών Πληροφορικής, καθηγητής Ξένων Γλωσσών και Εκπαιδευτής σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς της Γνώσης.
Δείτε εδώ ένα σύντομο βιογραφικό του.
Όλα τα κείμενα που δημοσιεύονται στο Διαδίκτυο είναι νομικά κατοχυρωμένα και προστατεύονται από τον Νόμο περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται ρητώς η ολική ή μερική αναδημοσίευσή τους, χωρίς να αναφέρεται η Πηγή και το όνομα του συγγραφέα.