Γράφει ο Νίκος Παναγοδημητρόπουλος
Πράγματα που δεν έκανα, ζωή που δεν έζησα.
Καίγομαι…
φωτιές που δεν έγιναν δημιουργήματα τρώνε τις σάρκες μου…
και το φως των αστεριών τρεμοσβήνει στο νου μου.
Κάποτε φώτιζαν τις νύχτες…
μα πια προχωράω στα σκοτάδια.
Ψήλωσαν τα κτίρια και μίκρυνε ο ορίζοντας…
ανοιχτοί κάμποι πια λογίζονται οι ταράτσες.
Οι άνθρωποι έπαψαν να…
από την ποιητική συλλογή «Στιγμές», την οποία μπορείτε να βρείτε εδώ.
